Poem Illustration

•ეშმაკთან ბრძოლა

წუხელის ეშმაკს ვებრძოდი კარგო. ჰო, ის ეშმაკი ხომ გახლდათ ქალი. შავი თმა ქონდა ცოდვებით სავსე, თვალები ქონდა ო შემზარავი. მომხვია ხელი, მივყავდი სადღაც. სურვიდა ჩემი მკვლელობა გზაზედ. ეს სიზმრად იყო თუ კიდე ცხადად ვერ გავარკვიე გავოგნდი წამსვე. ხელზედ შემაბა ოქროს ფირფიტა, სურვიდა ჩემით ეხილა მიწა, თუმცა სიზმარი გავაფერადე და შევუძახე ანგელოზსს ღვთისას. მიშველე ღმერთო ,მომკლავს წყეული, ამ ღამით ჩემთან დაძინება სურს, არ შემიძლიან, ძლიერ ცუდად ვარ, მიშველე ,ხედავ რომ მეცად ვკვდები. და როცა გულში ამას ვამბობდი, სულში მიჟღერდა ღვთისკენ ლოცვები. უფალო, ღმერთო შენ დამეხმარე, თორე ხომ ხედავ მგონი ვეცემი. და სულმა, როცა შეიგრძნო გული, გაუჩინარდა ეშმაკი ქალი. შავი თმა მახსოვს, მაღალი ფეხი და სისხლიანი მისსანი თვალი. ახლა კი როცა ვაჯამებ სიზმარს და ვხდები ქრისტეს ძალას და სახელს უფალო ღმერთო შენი მონა ვარ, გმადლობ რომ ისევ სამყაროს მარჩენ.